آفرينش بر اساس عشق و قاعده الواحد از ديدگاه ابن عربي

آفرينش بر اساس عشق و قاعده الواحد از ديدگاه ابن عربي

نویسنده

مرتضیشجاری*

استادیارگروه فلسفه دانشگاه تبریز
چکیده
از نظر
عارفان، حق تعالی و مخلوقات از یکدیگر جدا نیستند. آفرینش تجلی حسن خداوند
است: چون ذات حق تعالی خواست شناخته شود، عشق آغاز شد. عشق نخستین جلوه
وجود است و قبل از آن چیزی نیست. حق تعالی زیباست، زیبایی ذاتاً معشوق است.
اگر خدا در صورت جمال تجلی نکرده بود، جهان پدیدار نمی شد. بیرون آمدن
جهان به سوی هستی، از رهگذر آن عشق بود. اصل حرکت جهان، حرکت حبی بوده است و
این حال همچنان ادامه دارد. در این مقاله دیدگاه عارفان در مورد رابطه حق و
خلق تحلیل شده و بر اساس آن قول فیلسوفان (آفرینش خطی و قاعده الواحد)
مورد نقادی قرار گرفته است.