ارائه يک روش شناسي مبتني بر فلسفه اسلامي-ايراني

ارائه يک روش شناسي مبتني بر فلسفه اسلامي-ايراني

از آنجايي که دستاوردهاي پژوهش در هر علم (يا الگوي معرفتي) با روش پژوهش در همان علم داراي نسبت مستقيم است لذا نمي توان انتظار داشت از روش پژوهش علمي محصولي جز نظريه علمي استخراج شود. به اين ترتيب در صورتي که پژوهشگران طراحي(ديزاين) بخواهند نظريه اي طراحانه و اسلامي-ايراني از پژوهش خود استخراج نمايند نيازمند يک روش پژوهش طراحي اسلامي-ايراني خواهند بود. لذا اين مقاله دو رويکرد اساسي را پي گرفته است: نخست تلاش دارد روش شناسي هاي پژوهش طراحي را که تاکنون انجام شده اند را تحليل نمايد و سپس در گام دوم آنها را با ساختار فلسفي اسلامي-ايران تطبيق دهد. در گام نخست نظريه هاي چاکرابارتي، لاو، فريدمن و براون تحليل و نظريه چاکرابارتي به عنوان نظريه پيشرو برگزيده شده است. سپس روش پژوهش طراحي مبتني بر فلسفه اسلامي-ايراني تعريف و اصول آن به ترتيب حس، خيال و عقل شناسايي شده است. در پايان مدلي براي روش شناسي پژوهش طراحي که با ساختار فلسفه اسلامي-ايراني سازگاري دارد معرفي شده است.