بررسی مختصات و مشخصات EPDM

بررسی مختصات و مشخصات EPDM

 بررسی مختصات و مشخصات EPDMنوع فایل: wordقابل ویرایش 106 صفحه مقدمه:كائوچوي اتيلن ـ پروپيلن نخستين بار به سال 1962 در ايالات متحده و در مقادير كم و محدود تجاري عرضه گشت . حدود سالهاي 1954 و 1960 مقادير كم آن درآزمايشگاههاي ايتاليا و اپالات متحده ساخته شده بود. اگر چه توليد تجاري آن در سال 1963 آغاز شد، اما كائوچوي اتيلن ـ پروپيلن اكنون داراي بالاترين ضريب و ميزان رشد مي باشد. كائوچوي اتيلن ـ پروپيلن راعموماً EPDM مي نامند. اين نامگذاري كه از طرف انجمن آمريكايي آزمون مواد (ASTM)، انستيوي بين المللي توليد كنندگان كائوچوي مصنوعي و سازمان استانداردهاي بين المللي به عنوان يك قرارداد پذيرفته شده است، به محصولي پرمصرف تر و قابل ولكانش با گوگرد كه در مولكولهاي آن درصد كمي از يك منومر دي ان علاوه بر اتيلن و پروپيلن وجود داشته باشد، اطلاق مي گردد. مفهوم اين حروف كه در كنار هم قرار گرفته اند، EPDM، بدين ترتيب است، E براي اتيلن، P براي پروپلين، D براي دي ان و M براي متيلن، واحد تكراري ( ) كه در حقيقت ستون اصلي تشكيل دهنده زنجيره پليمري مي باشد.كوپليمر كم مصرف تر اتيلن و پروپيلن خوانده مي شود. گاهي اوقات اين كوپليمر به نام EPR  خوانده مي شود حتي اين نامگذاري براي مشخص كردن تمامي گروههاي الاستومرهاي اتيلن ـ‌ پروپيلن كه شامل تمامي ترپليمرها و كوپليمرها است، نيز بكار برده مي شود.در دماي محيط، پلي اتيلن يك پلاستومركريستالي است اما در اثر حرارت از يك فاز الاستومري عبور مي كند. با در نظر گرفتن (دخالت دادن) ويژگي كريستاليزاسيون پلي اتيلن در يك زنجير پليمري كه ماهيتاً مانع كريستاله شدن است، دو ويژگي درجه حرارت ذوب و قابليت الاستومري پليمر در دماي كمتر از درجه حرارت محيط به شدت كاهش مي يابد.چنين مواد آمورف ( بي شكل) و قابل پختي (Corable) مي توانند به عنوان الاستومر شناخته شده كه از طريق كوپليمريزه كردن اتيلن و پروپيلن با كاتاليزور و نوع زيگلر ـ ناتا بدست مي آيند. ماده اي حاصل از اين پليمريزاسيون EPDM ناميده مي شود كه آمورف و لاستيكي (Robbery) هستند. اما از آنجائيكه شامل پيوندهاي غير اشباع نيستند فقط مي توانند با پراكسيد ها اتصال عرضي ايجاد كنند. اگر در خلال كوپليمريزاسيون اتيلن و پروپيلن يك مونومرموي ، يك دي ان اضافه شود، الاستومر حاصل داراي پيوند غير اشباع خواهد بود كه مي تواند با گوگرد ولكانيزه يا پخت شود. اين گروه از الاستومرها EPDM ناميده مي‌شوندمهمترين گونه هاي EDM تجاري، شامل حدود 40 تا 80 درصد وزني يا 45 تا 85 درصد مولي اتيلن ميباشد. ولي مهمترين انواع آنها داراي حدود 50 تا 70 درصد مولي اتيلن هستند.         مطالعات و منابع موجود تركيبات زيادي را به عنوان ترمونومرها معرفي كرده اند، اما تاكنون در الاستورمرهاي تجاري فقط 3 نوع دي ان به كار رفته است. اين دي ان ها با هم مزدوج نشده اند زيرا پيوند دوگانه در گروههاي جانبي پليمر قرار دارند.در توليد الاستومر EPM و EPDM همانند ساير الاستومرهاي دي ان پارامترهاي بسياري نقش دارند. اين پارامترها تعيين كننده ويژگيهاي تعداد زيادي از گونههاي تجاري قابل دسترسي مي باشند. اين پارامترهاي مهم عبارتند از :ـ نسبت غلظت اتيلن و پروپيلن ( شكل دهنده اي گونه هاي آمورف و قطعه يي ـ Segmented)ـ كوپليمريزاسيون يا ترپليمريزاسيون ( تشكيل EPDM يا EPM)ـ نوع و مقدار ترمونومرها ( تعيين كننده اي خواص ولكانيزاسيون و خواص ديناميكي )ـ پليمريزاسيون محلولي يا سوسپانسيون ( موثر روي بالاترين وزن مولاري بدست آمده )ـ وزن مولكولي (ايجاد اختلاف در ويسكوزيته و فرايند پذيري)ـ گسترش با روغن ( تاثير روي فرايند پذيري و قيمت) فهرست مطالب:فصل –۱ ساختمان EPDM1-1- تاریخچه۱-۲ ساختمان پلیمر EPDM۱-۲ـ۱ـ ترمونومر۱-۲ـ۲ـتوزیع مونومرها۱-۳ اثرخواص فیزیکی و شیمیایی بر EPDM۱-۳-۱ویسکوزیته و فرایند پذیری۱ـ۳-۲ـپایدارکننده ها۱ـ۳ـ۳ چسبناکی غیر اشباعیت۱ـ۳-۴ درجه غیر اشباعیت ۱ـ ۴ خواص عمومی پلیمر EPDM۱ـ۵ غیر اشباعیت۱ـ ۶ طبقه بندی انواع کائوچو۱ـ۶-۱ـ وزن مولکولی۱ـ۶-۲ـ مقدار پروپیلن۱ـ۶-۳ـمیزان غیر اشباعیتفصل –۲ ولکانش۲ـ ولکانش۲ـ۱ـ ولکانش EPM۲ـ۱ـ۱ـپراکسیدهای آلی۲ـ۱ـ۲ـ انرژی تشعشعی زیاد۲ـ۲ـ ولکانش EPDM۲ـ۲ـ۱ـپراکسیدهای آلی۲ـ۲ـ۲ـگوگرد و شتاب دهنده۲ـ۲ـ۳ـسیستم های رزین ـ کوئینوئید و مالتیمید۲ـ۲ـ۴ـانرژی تشعشعی زیاد۲ـ۲ـ۵ـولکانش در دمای معمولیفصل –۳ آمیزه کاری۳ـ آمیزه کاری۳ـ۱ـدوده۳ـ۲ـپرکننده‌های معدنی۳ـ۲ـ۱ـخاک رسی۳-۲ـ۲ـسیلیکا۳ـ۲ـ۳ـکربنات کلسیم۳ـ۲ـ۴ـآلومینای آبنده۳ـ۲ـ۵ ـ عوامل اتصال ساز۳ـ۳ـ نرمساز۳ـ۴ـرزین چسب  ۳ـ۵ـ ضد شکفت ( Anti Blooming)۳ـ۶ـ ضداکسان۳ـ۷ـ ضدنور ماوراءبنفش۳ـ۸ـ مقاوم کننده‌ها در برابرشعله۳ـ۹ـ امتزاج با سایر الاستومرها۳ـ۱۰ـآلیاژها۳ـ۱۱ـ عوامل پخت  ۳ـ۱۲ـ عوامل محافظت کننده۳ـ۱۳ـ فیلرها۳ـ۱۴ـ کمک فرایندفصل-۴ نگاهی به کیفیت اختلاط آمیزه های EPDM4ـ نگاهی به کیفیت اختلاط آمیزه های EPDM۴ـ۱ـ سختی دانه های دوده۴ـ۲ـ پلیمرهای EPDM دارای شاخه های جانبی۴ـ۳ـ پارامترها و دستورالعمل های اختلاط۴ـ۴ـ اثر نحوة اختلاطفصل –۵ فرآیند پذیری۵ـ فرآیند پذیری۵ـ۱ـ اختلاط۵ـ۲ـشکل دهی۵ـ۳ـجابجایی و دست پردازی۵ـ۴ـ اکستروژن۵ـ۵ـ کلندرینگ۵ـ۶ـ قالب گیری۵ـ۷ـ پختفصل –۶ خواص کائوچوی اتیلن ـ پروپیلن۶ـ خواص کائوچوی اتیلن ـ پروپیلن۶ـ۱ـدرجه حرارتهای بالا۶ـ۲ـ درجه حرارتهای پایین۶ـ۳ـ مقاومت در حالت خام۶ـ۴ـ مقاومت در برابر عوامل جوی۶ـ۵ـ مقاومت نسبت به مواد شیمیایی۶ـ۶ـخواص الکتریکی۶ـ۷ـ خواص دینامیکی۶ـ۸ـ قدرت کشتی و سختی۶ـ۹ـ مقاومت فرسایشی و سایشی در برابر پارگی۶ـ۱۰ـ مانانی فشاری۶ـ۱۱ـ خزس و واهیختگی تنش۶ـ۱۲ـ نفوذ پذیری در برابر گازهافصل –۷ مصارف کائوچوی EPDM و EPM7ـ مصارف کائوچوی EPDM و EPM۷ـ۱ـ تایر اتوموبیل۷ـ۲کابل و عایقهای الکتریکی۷ـ۳ـدرزگیرهای اتوموبیل۷ـ۴ـ لوله مصرفی در اتوموبیل۷ـ۵ـ لوله‌های تخلیه ماشینهای لباسهای خانگی۷ـ ۶ استفاده از EPDM در سایدوال تایرهای رادیالمنابع منابع و مأخذ:۱- شرکت مهندسی تحقیقات صنایع لاستیک ، کائوچوهای مصنوعی ، نگرشی بر خواص و مصارف ، نویسنده ، عبدلرضا جعفری ، محترم صبور طیب۲- مجموع مقالات ششمین همایش ملی لاستیک برگزار کننده شرگت مهندس و تحقیقات صنایع لاستیک۳-  مجله صنعت لاستیک ، سال هشتم ، شماره سی‌ام ، زمستان ۸۲۴- W.H.Waddell, Rubber Chem. Techn., Vol. 71, No. 3,1998, P.5905- A.J.M. Summer, H. Fries, Tire Tech. Conference, 1991, P.1026- A.K. Bhowmick, “Handbook of elastomers”, ۲۰۰۱, Marcel Dekker, Inc.7-  .E. Callan, Rubber Chem. & Techn., Vol. 44, No.2, 1971, P.814