تاثير متقابل خستگی و ساختار کف پا بر ويژگی های کينماتيکی راه رفتن

تاثير متقابل خستگی و ساختار کف پا بر ويژگی های کينماتيکی راه رفتن

تاثير متقابل خستگی و ساختار کف پا بر ويژگی های کينماتيکی راه رفتننوع فایل: word (قابل ویرایش)تعداد صفحات : 123 صفحهچكيده:کف
پاي صاف از جمله ناهنجاري هاي بسيار شايع است. ناهنجاري هاي آناتوميکي مي
توانند موجب تغيير متغييرهاي کينماتيکي مفاصل پاگردند که در نتيجه با
بروز الگوي متفاوت راه رفتن همراه مي شود. شناسايي کم و کيف متغييرهاي تحت
تاثير اين ناهنجاري ها در توانبخشي افراد مبتلا به کف پاي صاف موثر است. با
توجه به تغيير رابطه طول-تنش در عضلات پاي فرد مبتلا به کف پاي صاف احتمال
بروز خستگي بيشتر در اين افراد وجود دارد.از آنجا که مطالعات کمي درباره
اثرات خستگي روي تغييرات کينماتيکي راه رفتن وجود دارد، نتايج اين مطالعه
مي تواند اطلاعات مفيدي در اين زمينه ارائه دهد. هدف اين مطالعه بررسي
اثرات خستگي بر تغييرات الگوي کينماتيکي اندام تحتاني افراد داراي کف پاي
صاف در مقايسه با افراد سالم در حين راه رفتن است. تعداد ۱۰ نفر دانشجوي
مرد با ميانگين سني ( ۱۶/۲±4/24) و ميانگين قد(۳۱/۴ ± 26/177) و وزن (۴۳/۱۷
± 81/93) در گروه افراد با کف پاي صاف و نيز تعداد ۱۰ نفر دانشجوي مرد با
ميانگينسني (۳۲/۲ ± 86/25) و ميانگين قد (۷۱/۲۷ ± 6/168) و ميانگين وزن
(۹۳/۲۶ ± 13/78) درگروهکنترل _ افراد سالم _ مورد مطالعه قرار گرفتند .
ابتدا اندام پا، ساق، ران و لگن افراد با استفاده از ۱۶ عدد مارکر منعکس
کننده نور شناسايي شدند. سپس آزمودني ها در يک مسير کاليبره شده راه رفتند و
با استفاده از سيستم آناليز حرکتي VICON متغيرهاي کينماتيکي مفاصل مچ،
زانو و ران اندازه گيري و تجزيه و تحليل شد. اندازه مارکرها به قطرmm14
بوده و بر اساس مدل PLUG-IN-GAIT بر روي بدن نصب شدند. هر آزمودني ۵ بار
تست راه رفتن را تکرار نمود. سپس آزمودني ها با استفاده از يک پروتکل خستگي
عملکردي، خسته شدند. براي مقايسه پيش آزمون ها بين دو گروه و نيز براي
بررسي ميزان تغييرات بين گروهي، از آناليز واريانس چند متغيره استفاده شد.
آناليز داده ها در SPSS 18 با سطح معناداري ۰۵/۰p= انجام شد. پس از خستگي
نيز تست راه رفتن براي هر آزمودني تکرار شد.تجزيه و تحليل آماري نشان داد
که طي پيش آزمون، در افراد کف پاي صاف، دامنه حرکتي مفاصل مچ پاي راست در
پروپالژن(۰۰/۰p=)، زانوي پاي راست در ميانه استانس (۰۰۷/۰p=)، ران پاي راست
در ميانه استانس (۰۰۲/۰p=) و پروپالژن (۰۰۸/۰p=)، مچ پاي چپ در ميانه
استانس (۰۰/۰p=)، زانوي پاي چپ در پروپالژن (۰۲۴/۰p=)، ران پاي چپ در تماس
پاشنه ۰۰۱/۰p=) و ميانه استانس (۰۵/۰p=)، بيشتر از افراد نرمال است. همچنين
در افراد کف پاي صاف طي پيش آزمون، در مچ پاي راست درتماس پاشنه
(۰۱۴/۰p=) و زانوي پاي راست در ميانه استانس (۰۲/۰p=)، دامنه حرکتي کمتري
نسبت به افراد نرمال داشتند. افراد کف پاي صاف طي پيش آزمون، طول قدم
بلندتري نسبت به افراد نرمال داشتند (۰۲/۰p=). در افراد نرمال در پس-آزمون،
دامنه حرکتي مفصل ران پاي راست در ميانه استانس (۰۳۷/۰p=) و ران پاي چپ در
پروپالژن (۰۰/۰p=) و ميانه استانس (۰۰/۰p=)، بيشتر از پيش آزمون اين افراد
بود. در افراد کف پاي صاف، در پس آزمون، دامنه حرکتي ران پاي راست در تماس
پاشنه (۰۳۹/۰p=) و ميانه استانس (۰۴۲/۰p=) و ران پاي چپ در تماس پاشنه
(۰۱۵/۰p=)، بيشتر از پيش آزمون اين افراد بود. دامنه حرکتي زانوي پاي چپ
افراد کف پاي صاف در پيش آزمون، نسبت به پس آزمون آنها، بيشتر بود
(۰۰/۰p=). افراد کف پاي صاف در پس آزمون، سرعت راه رفتن سريعتري در پاي
راست (۰۴۹/۰p=) و پاي چپ (۰۴۹/۰p=)، طول گام بيشتري در پاي چپ (۰۱۷/۰p=) و
زمان قدم کوتاه تري (۰۲/۰p=) نسبت به پيش آزمون داشتند. مقايسه دامنه حرکتي
مفاصل بين دو گروه نشان داد که دامنه حرکتي مفاصل افراد نرمال، در ران پاي
چپ، در ميانه استانس (۰۰/۰p=) و پروپالژن (۰۰/۰p=) بيشتر از افراد کف پاي
صاف است و در مفصل زانو، افراد کف پاي صاف در پروپالژن، دامنه حرکتي بيشتري
نسبت به افراد نرمال دارند (۰۰/۰p=).با توجه به نتايج حاصل از اين
پژوهش، مي توان نتيجه گرفت خستگي عضلات، موجب ايجاد تغيير در کينماتيک راه
رفتن شده و متعاقب آن مي-تواند باعث ايجادانحرافات از الگوي طبيعي راه
رفتن گردد و نقش اصلي پا در راه رفتن را که انتقال مناسب نيروهاي عمل و عکس
العمل بين بدن و زمين مي باشد را تحت تاثير قرار داده و به دليل تغيير در
زواياي مفاصل و به طبع تغيير جهت زواياي نيروهاي عمل و عکس العمل وارد شده
به مفاصل،باعث عدم کارآيي پا و متعاقبا گرايش بيشتر به سمت آسيب اندام
تحتاني شود.واژه هاي کليدي: کف پاي صاف، خستگي، کينماتيک راه رفتن فصل اول: کليات پژوهش۱-۱٫ مقدمه3۱-۲٫ تعريف مساله و بيان نکات اصلي4۱-۴ اهداف پژوهش7.۱-۴-۱ هدف کلي7۱-۴-۲٫ اهدف جزيي7۱-۵٫ فرضيه هاي تحقيق7۱-۶٫ روش اجراي پژوهش7۱-۷٫محدوديت هاي پژوهش9۱-۸٫ تعريف عملياتي واژه ها9فصل دوم: پيشينه تحقيق۲-۱٫ مقدمه15۲-۲٫آناتومي و ساختار پا14۲-۳٫مفاصل پا15۲-۴٫قوس هاي پا18۲-۵٫ عضلات عمل کننده روي مجموعه پا19۲-۵-۱٫عضلات قسمت خارجي پا19۲-۵-۶٫ عضله درشت نئي قدامي20۲-۵-۷٫ عضله دوقلو21۲-۵-۸٫ عضله نعلي22۲-۵-۹٫عضله نازک نئي طويل22۲-۶٫ کف پاي صاف23۲-۷٫ انواع کف پاي صاف24۲-۷-۱ کف پاي صاف منعطف24۲-۷-۲٫ کف پاي صاف غير منعطف(سخت)26۲-۸٫ عوارض ناشي از صافي کف پا27۲-۹٫راه رفتن27۲-۹-۱٫اصطلاح شناسي راه رفتن27۲-۹-۲بيومکانيک راه رفتن29۲-۱۰٫ سيکل راه رفتن31۲-۱۱٫ مراحل تشکيل دهنده فاز استانس35۲-۱۲٫ رويدادهاي مرحله نوسان37۱٫مرحله پروپالژن37۲-۱۳٫استرايد، استپ، کدنس39۲-۱۴٫حرکت مفاصل42۲-۱۵٫حرکات در صفحه ساجيتال43۲-۱۶٫خستگي45۲-۱۶-۱٫خستگي در سطح سيستم اعصاب مرکزي46۲-۱۶-۲٫خستگي در سطح نخاع و اعصاب محيطي46۲-۱۶-۳٫خستگي در محل اتصال عصبي عضلاني47۲-۱۶-۴٫خستگي در عضله48۲-۱۷٫پروتکلهاي خستگي اندام تحتاني48۲-۱۸٫ ميزان درک فشار (RPE)49۲-۱۹٫اثر خستگي بر پارامترهاي بيومکانيکي راه رفتن50فصل سوم: روش پژوهش۳-۱٫ مقدمه55۳-۲٫ نوع تحقيق55۳-۳٫ جامعه آماري و نحوه گزينش نمونه ها55۳-۳-۱٫ شرايط عمومي ورود به آزمون55۳-۳-۲ شرايط اختصاصي ورود به آزمون55۳-۳-۲-۱شاخص قوس56۳-۳-۲-۲٫ارتفاع ناوي نرمالايز شده58۳-۳-۲-۳٫ افت ناوي59۳-۳-۳٫مشخصات آزمودني هاي شرکت کننده در پژوهش60۳-۴٫ متغيرهاي تحقيق61۳-۴-۱متغيرهاي مستقل61۳-۴-۲متغيرهاي وابسته61۳-۵ ابزار اندازه گيري62۳-۶٫ روش اجراي پژوهش65۳-۷٫تجزيه و تحليل داده هاي کينماتيکي66۳-۸٫ روش هاي آماري68فصل چهارم: تجزيه و تحليل داده ها۴-۱ مقدمه71۴-۲ نتايج حاصل از پيش آزمون71۴-۲-۱مقايسه زواياي مفاصل گروه هاي کف پاي صاف و نرمال طي پيش آزمون71۴-۲-۲مقايسه متغيرهاي سري زماني گروه هاي کف پاي صاف و نرمال طي پيش آزمون74۴- ۳٫ مقايسه تفاوت هاي درون گروهي75۴-۳-۱٫بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي زواياي مفصلي در پيش و پس آزمون گروه نرمال75۴-۳-۲بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي زواياي مفصلي در پيش و پس آزمون گروه کف پاي صاف78۴-۳-۳بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي سري_ زماني پيش و پس آزمون گروه نرمال81۴-۳-۴بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي سري_ زماني پيش و پس آزمون گروه کف پاي صاف82۴-۴نتايج حاصل از مقايسه تفاوت هاي بين گروهي84۴-۴-۱ بررسي نتايج حاصل از مقايسه مقادير تغييرات زواياي مفاصل بين گروه هاي کف پاي صاف و نرمال در پاي راست و چپ84۴-۴-۲بررسي نتايج حاصل از مقايسه داده هاي سري زماني مفاصل بين گروه هاي کف پاي صاف و نرمال85۴-۵٫ مقايسه تفاوت هاي بين گروهي در پس آزمون94۴-۵-۱٫
مقايسه نتايج حاصل از ميانگين هاي داده هاي زواياي مفاصل بين گروه هاي کف
پاي صاف و نرمال در پاي راست و چپ در پس آزمون94۴-۵-۲٫ مقايسه
نتايج حاصل از اختلاف ميانگين هاي داده هاي سري-زماني بين گروه هاي کف پاي
صاف و نرمال در پاي راست و چپ در پس آزمون95فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري۵-۱٫ مقدمه99۵ -۲٫ بررسي نتايج حاصل از پيش آزمون99۵-۲-۱٫زواياي مفصلي مچ پا زانو و ران در مرحله ضربه پاشنه99۵-۲-۲٫زواياي مفصلي مچ پا زانو و ران در مرحله ميانه استانس100۵-۲-۳ زواياي مفصلي مچ پا زانو و ران در مرحله پروپالژن101۵-۳ بررسي نتايج حاصل از مقايسه تفاوت هاي درون گروهي102۵-۴ بررسي نتايج حاصل از مقايسه تغييرات متغيرها بين گروه ها در پس آزمون103۵-۵٫بررسي نتايج حاصل از مقايسه تفاوت هاي بين گروهي در پس آزمون104۵-۶٫ نتيجه گيري نهايي104۵-۷٫ پيشنهادات104پيوست الف: رضايت نامه101پيوست ب: پرسشنامه ورود به آزمون102منابع103