تاملي در فلسفه روشمندي فهم روايات طبي

تاملي در فلسفه روشمندي فهم روايات طبي

زمينه و هدف:لازمه نيل به فهم صحيح معاني و مقاصد روايات، علاوه بر ضوابط كلي فهم كلام بشري، بكارگيري قوانين و ضوابط مشخصي است كه از آن به «روش مندي فهم روايات» تعبير مي شود. اصل روش مندي فهم روايات در تقابل با نظريه كساني است كه معتقدند، نبايد فهم متن را فرايند دستيابي به مراد متن ازطريق فهم روشمند دانست (هرمنوتيك فلسفي)، بلكه مفسر همواره با فهمي پيشين با متن مواجه شده و بدنبال آشكار ساختن پيش فهمي است كه درباه متن داشته است.روش بررسي: در اين مقاله به روش كتابخانه اي و جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي مختلف به شناسايي، بررسي و تحليل منابع مختلف پرداخته شد.يافته ها: ارجاع مخاطبين به افراد خاص از سوي اهل بيت عليهم السلام، جهت نيل به معنا و مراد صحيح و قانونمند روايات، بهترين گواه بر ضرورت روشمندي فهم روايات و از جمله روايات طبي است.نتيجه گيري: دلايل اثبات اصل فوق به عنوان مبناي ورود به فهم روايات را بايد از يك سو در ويژگيهاي دروني و بيروني نفس روايات اعم از «وجود مراتب مختلف معنايي»، «تشابه»، «نسخ»، «اطلاق» و ديگر خصوصياتي مانند آن جستجو كرد، و ازسوي ديگر به دلايل نقلي يعني رواياتي برگرداند كه به صراحت روش مندي فهم در اين دسته از متون ديني را مورد تاييد قرار مي دهد. روايات، بيانگر منطق فهم است كه شامل رواياتي چون «عرضه متشابهات بر محكمات»، «عرضه روايات بر آيات و سنت قطعي» مي شود. علاوه بر اين، روايات دال بر بهره گيري اهل بيت از اصول و قواعد فهم عرفي ازجمله دلايل مذكور است