تحقیق درباره خط در دوران قبل ، بعد و حین اسلام

تحقیق درباره خط در دوران قبل ، بعد و حین اسلام

تعداد صفحه: 32نوع فایل: Wordفرمت فایل: docx*** قابل ویـرایشفهرست مطالبعنوان    صفحهمقدمه    1تاریخ خط در ایران    2تاریخ خط دردوره اسلامی    6تصویرنگاره و اندیشه نگاره    12الف: خط چینى    12ب: خط میخى    13خط میخی مربوط به اکدیان    15ج: خط هیروگلیف مصری    16د: هیروکلیف هیتیتى    16تاریخ خط در ایران قبل از اسلام و بعد از اسلام    18ورود اسلام به ایران و تحول خط    18ثلث، نسخ، ریحانى، تعلیقى و رقاع    19خطوط اصلی و متداول عصر حاضر در ایران    20۱- کوفی     20۲- خط محقق     21۳- خط ریحان     21۴- خط ثلث     21۵- خط نسخ    22۶- خط تعلیق    23۷- خط دیوانی    23۸- خط رقعه    23۹- خط نستعلیق    23۱۰- خط شکستۀ نستعلیق    24تحول و نوآوری در دنیای معاصر    25الف ـ دوره اول ـ قاجاریه ـ (‌دوره نوآوری در جامعه سنتی )    25ب- دوره دوم – پهلوی (دوره‌ نوسازی)    27فهرست منابع    32مقدمهخط و نوشتار چنان تاثیری در زندگی بشر و پیشرفت او دارد که تاریخ نویسان آغاز زندگی متمدنانه را با پیدایش خط همراه می دانستند . در دوران باستان هر تمدنی برای خود خطی داشته . از جمله این خطوط خط های تصویری یا میخی و یا عبری (hebrew) و… می تواند باشد. به عقیده بسیاری از تاریخ نویسان در فلات ایران خط میخی از راه تمدن عیلام در 4000 سال پیش از میلاد مسیح به ایران راه پیدا می کند . در اینجا چند نوشتار از پایگاه اینترنتی تبیان و مجله کاوش و … در مورد خط در ایران باستان برای شما فراهم کردیم. تاریخ خط در ایراندر روایات زردشتی از داستان های ملی ایران چنین آمده است که طهمورث پیشدادی پس از آن که بر اهریمن پیروز شد هفت گونه خط را که به کسی یاد نمی داد به زور از او فراگرفت. در اسناد سریانی آمده است که زردشت کتاب اوستا را به هفت زبانسریانی و فارسی و آرامی و سگستانی و مروَزی و یونانی و عبری نوشته است. آیا هر یک از این زبان ها خطی نداشته اند ؟ما می دانیم که در ایران پیش از اسلام خط سریانی و خط میخی برای پارسی باستان و خط آرامی و یونانی و عبری در میان یهود ایران رواج داشته است. پس می توان گفت که برای زبان سگستانی (سیستانی) و مروزی (زبان مرو) نیز خطی به کار برده اند. معمولا واضع خط را در جهان فنیقیان می دانند. این نکته تنها درباره ی ملل سامی درست است و ملل آریایی مخصوصا در هند، شاید پیش از فنیقیان خط های دیگری اختراع کرده اند که از سلسله خطوط سامی ماخوذ از خط فنیقی نیست.در ایران ما، خط، داستانی بسیار مفصل دارد و موضوع به اندازه ای وسیع است که می توان کتاب جداگانه ای در تاریخ خط در ایران نوشت. کسانی که در این زمینه اندکی ممارست بکنند فورا به نکته ی مهمی برمی خورند و آن این است که نیاکان بزرگوار ما در این مدت دو هزار و پانصد سال که ما تاریخ مدون و معروف داریم هرگز در هیچ خطی تعصب نورزیده اند و هر زمان که خط آسان تر و بهتری پیدا شده است در پذیرفتن آن درنگ نکرده اند.اکنون قدیم ترین اسنادی که در دست ماست از دوره ی هخامنشیان به خط میخی است. این نام را اروپاییان از روزی که با آن روبرو شده اند بر روی آن گذاشته اند زیرا که این خط مرکب از خطوط افقی و عمودی و منکسر است که بالای آن پهن تر و پایین آن باریک تر است به شکل میخ. ناچار در این خط برای هر حرف و مخرجی چند خط افقی و عمودی و منکسر به انواع مختلف باید ترکیب کرد تا هر علامتی با علامت دیگر اشتباه نشود و قهرا نوشتن به این خط وقت زیاد می گیرد و باری هر حرفی چندین بار باید دست را به این طرف و آن طرف حرکت داد و گرداند.این خط را نخست برای زبان های بین النهرین یعنی زبان الامی و بابلی و آسوری به کار برده اند و چون الامیان در خوزستان امروز می زیسته اند و همسایه ی پارسیان بوده اند مردم پارس یا پیش از تشکیل شاهنشاهی هخامنشی و یا در آغاز این دوره، این خط را برای زبان پارسی باستان هم پذیرفته اند و می توان حدس زد که مادها نیز برای خود آن را اختیار کرده باشند زیرا که ایشان نیز با آسوریان و بابلیان همسایه بوده اند.در پذیرفتن خط میخی برای زبان پارسی باستان تصرفی کرده اند به این معنی که پیش از سال ِسه هزار قبل از میلاد سومریان خطی اختراع کرده اند که در قرن نوزدهم اروپاییان به آن خط میخی گفته اند زیرا که این خط مرکب از خطوط عمودی و افقی و منکسر است که شکل میخ دارد و سپس آکادیان و آسوریان و کلدانیان و الامیان و هیتی ها و ایرانیان و ارمینان نیز آن را برای زبان های خود اختیار کرده اند. در خطوط میخی ملل دیگر چند نقش از هشتصد تا سه هزارعلامت به کار می رفته است. ایرانیان تصرف جالبی که در خط میخی برای زبان پارسی باستان کرده اند این است که تنها چهل و دو علامت برای اصوات مرکب بکار برده اند. این خط تا پایان دوره ی هخامنشی در کتیبه ها و سکه ها به کار رفته است اما برای زبان بابلی تا آغاز تاریخ میلادی آن را به کار برده اند. از این42علامتی که در خط میخی ایرانی به کار می رفته است یک علامت حکم نقطه را دارد و برای وقف در میان حروف به کار می رفته و پنج علامت دیگر به اصطلاح فنیایدئوگرام بوده است یعنی در برابر پنج کلمه ی رایجی که بسیار به کار می رفته می نوشته اند و حاکی از صدای مخصوص نیست. یک علامت را برای کلمه ی شاه و دو علامت را برای کلمه ی کشور و یک علامت را برای کلمه ی زمین و یک ………..