تحقیق درباره نام های قدیمی ایران و چرا نام ایران تغییر کرد و چه کسی نام ایران را نهاد

تحقیق درباره نام های قدیمی ایران و چرا نام ایران تغییر کرد و چه کسی نام ایران را نهاد

تحقیق درباره نام های قدیمی ایران و چرا نام ایران تغییر کرد و چه کسی نام ایران را نهاد تعداد صفحه:  28نوع فایل: Wordفرمت فایل: docx*** قابل ویـرایشفهرست مطالب عنوان هدف کلیهدف جزییروش گردآوری اطلاعاتمقدمهپیرامون واژه ایران ریشه‌شناسی واژه  ایرانممالک ایرانممالک محروسه ایرانفارسمعنی محدودمعنی گستردهعجم و مملکت عجممقاله سعید نفیسی برای بازگشت نام ایراناعلامیه رسمی دولت ایرانعلت نامگذاریمنابع هدف کلی:در چه زمانی و توسط چه کسی نام ایران گذاشته شد؟ هدف جزیی:1. کشور ایران در قدیم با چه نام های دیگری شناخته می شد؟2. علت نامگذاری کشور ایران به این نام چه بود؟ روش گردآوری اطلاعات:جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و با استفاده از منابع مکتوب ماننده کتاب ، مجله ، روزنامه ، مقالات و همچین از سایت های اینترنتی استفاده شده است.     مقدمهدر طول تاریخ برای سرزمین ایران نام‌های فراوانی به‌کار رفته که مهم‌ترین آن‌ها دو نام ایران و پرشیا است.آریاییان سرزمین خود را ایریوشَیُنِم یا ایریو دئینگهونام یعنی «مساکن آریائیان» می‌خواندند و بعدها که دارای حکومت و پادشاهی شدند، میهنشان را ایریانو خْشَثْرُ یعنی «پادشاهی ایرانیان» خواندند. این نام بعدها اِئران شَتْر و «ایران شَهر» شده که «ایران» کوتاه‌شده همین نام است .در کتاب اسناد نام خلیج فارس، میراثی کهن و جاودان، صص ۲۲–۴۷ نام‌های سرزمین ایران را شرح و بسط داده شده‌است. بنابر اسناد تاریخی، شواهد، قراین، فرهنگ شفاهی، کشفیات باستان‌شناسی و زبان‌شناسی می‌توان گفت چهار نام برای سرزمین ایران به‌کار رفته‌است:1.     سرزمین جم، مملکت العجم، بلاد العجم یا بلاد فارس (در ادبیات فارسی، عربی و ترکی)، کشور عجم در ادبیات پارسی و ترکی. در مثالهای متون تاریخی می‌توان به عبارت بحر عجم و خلیج فارس یا خسروان عجم به معنی شاهان ایران اشاره نمود.2.     میدیا در ادبیات اروپایی سرزمین میانه یا اراکستان در جغرافیای اسلامی3.     سرزمین پارس و پرس در ادبیات اروپایی ‏(en)‏ (مملکت فارس در ادبیات عربی و پارسی)4.     کشور ایران ایرانویچ (آریانا، ایراک، اراک، عراق و ایلام) از نظر زبانشناسی ریشه‌های واحدی دارند.پیرامون واژه ایرانبا وجود اینکه ایران تنها نامی است که نزد ایرانیان بطور مستمر در طول هزاران سال بکار می‌رفته‌است و تنها در شاهنامه بیشتر از ۷۲۰ بار و در کتاب عبید زاکانی بیشتر از ۴۰۰ بار واژه ایران و ایرانا بکار رفته‌است؛ و نماد یکپارچگی و تقدس به خود گرفته‌است اما اروپائیان و مردمان غرب تا اواخر سده هفده هیچگاه بکار نبرده‌اند یا به ندرت این نام را بکار برده‌اند و در عوض همواره پرشیا را بجای ایران بکار می‌برده‌اند. در تمامی اسناد و قراردادها سده‌های گذشته بین ایران و دولتهای خارجی نیز در متن فارسی ایران و در متن‌های خارجی نام پرشیا بکار رفته‌است. بعضی‌ها ایران ویج را به معنی اقوام ایرانی تعبیر کرده‌اند که این تعبیر اشتباه است. ویج – ویچ – بیج و بیجه همگی یک ریشه دارند و به معنی سرزمین و زمین و کشتکر و کشور است. هریک از این نامها در نقشه‌ها و اسناد تاریخی متفاوتی به کار رفته‌اند.