تحقیق نقش تاریخی زن در تمدن ایــرانی – اســلامی

تحقیق نقش تاریخی زن در تمدن ایــرانی – اســلامی

فرمت ورد قابل ویرایششامل: 35 صفحهانقلاباسلامي ايران، تنها يك جهاد و مبارزه سياسي براي تغيير يك حكومت يا رژيمطغيانگر و ظالم و مستبد نــبود، بلكه نهضت بيداري يك ملت در برابر صفخودكامگي، استعمار و از خودبيگانگي بود. حركتبيداري براي مقابله با استعمار و بركندن مباني فرهنگي ، اعتقادي و آئينييك ملت بود. حـماسه‌اي براي احياء آئـين و فكر و انديشه ديني، اعتقادي وباورهاي ديرين و پا بر جاي يك ملت بزرگ بود. يك حماسه عظيم بود كه با همــتو غيـرت مردمي بپاخاسته، براي صيانت از ارزش هاي دين باورانه خود بسيجشدند. اينچنينحركتي توانست، با دست آويزي به اصول و آرمان‌هــا و ارزش‌هاي مكتبي خود،تحـولات بسـيار گســترده‌اي را در سنگرهاي سياسي، اجتماعي، فرهنگي و همچنيناقتصادي و منطـقه‌اي مارا در جهان بدنبال داشته است. بايد از بهترين تعبيرنهضت‌هاي اسلامي براي اين عملكردها و پيامدهاي عظيم و اميدبخــش به دنـبالآن از كلمه تجـديد حيات اسـتفاده كنيم و اينچنين در يك نگاه فرهنگيمي‌توانيم اين را ‘حيات طيبه يك ملت ‘ بخوانيم. و اگر در بحث‌ها و گفتمان انقلاب يا همين حيات طيبه خوب نگاه افكنيم اين‌گونه مي‌بينيم كه:* آرمان‌ها و آئين و اصول فرهنگ اسلامي تكيه گاه و سنگر رهايي بخش براي دست يابي به پيروزي ملت و انقلاب بود. * بهره‌بري از فرامين و تعاليم اسلام و ائمه هدي * ايجاد و املاي عدالت اجتماعي به ويژه عزت بخشيدن به قشر عظيم زنان و رد زمينه‌هاي تبعيض در قوانين جامعه * پرهيز از وابستگي و قطع هرگونه ريشه‌هاي فرهنگي، سياسي، اجتماعي، اقتصادي * گزينه خود باوري به آنچه استعداد و توانايي به حساب آيد * سخت كوشي، همبستگي و جهاد براي استقلال براي رسيدن به تكامل * ضرورت توجه به خطر از خودبيگانگي فرهنگي * توسعه تعليم و تربيت عمومي و عالي در همه نقاط كشور و به حداقل رساندن گزينه بي‌سواديو خود اين اهداف و وجود سرشار گزينه‌هاي بالا باعث شكل و حجم بخشي به هدف‌هاي فرهنگي در اين راستا است.         مقدمهشایدبارزترین حقیقتی كه بتوان درباره اندیشه اسلامی معاصر در مسائل زنان گزارشكرد، آن است كه این نگرش دگرگون یا بازسازی نمی‌شود و به صورتی در نمی‌ایدكه زنان آن را بپذیرند و با آن هم رای و موافق باشند، مگر اینكه خودبانوان برای دگرگونی و نواندیشی در زمینه‌های معرفتی و علمی نقش داشته وسهیم باشند.حالپرسش آن است كه ایا بانوان توانسته‌اند نواندیشی اسلامی در مسائل زنان،نقشداشته باشند؟ اگر به بررسی میزان سهم و نقش فكری و فرهنگ زنان در زمینه‌ها و بسترهای مربوط به آنان بپردازیم، حتماً بدین سؤال می‌رسیم وباز خواهیم پرسید: ایا این فعالیت‌ها پیشروانه بوده و رنگ و بوی پیشرفتدارد، یا عقبگرد بوده و پسرو شمرده می‌شود، یا اینكه مردّد است؟!آنچه در  این باره به شكل اساسی بدان می‌پردازیم، نگرش زنان و ارزیابی آنان از فعالیت‌های فرهنگی و فكری در این زمینه است.البتهمقصود از این گفتار و مقاله، منحصر كردن فعالیت‌های زناان در قضایا و امورمربوط به خود نیست و نیز مقصود آن نیست كه بانوان جز درمسائل متعلق بهخویش، آگاهی و تخصص ندارند (این پندار را بانوان نپذیرفته و رد می‌كنند ودرحق خود ناروا می‌شمرند) بلكه مقصود آن است كه زنان، به مسائل خویشآگاه‌تر و نزدیك‌ترند، وبیش از همه نسبت بدان قضایا درایت و معرفت دارند، طبق درك و برداشتبانوان، این مسائل گرفتار كژاندیشی و سوء برداشت شده، به گونه‌ای تفسیر وبیان می‌شود كه به دور از عدالت اسلامی است،در نتیجه نیازمند بازنگری وتصحیح می‌باشد؛ و این وضع نابسامان وقتی پیش می‌اید كه زنان در فعالیت ونظر دادن در مسائل و امور مربوط به خود، كنار نهاده شوند. درحقیقت وقتی كه زنان پیشرفت خود در زمینه‌های فكری و فرهنگی را اعلام كردنددرخواست داشتند وقتی از امور و مسائل خویش سخن می‌گویند، بدانان گوش دهند.اینان درك كرده و آگاه شده بودند كه در ادای نقش فكری و فرهنگی خود درمسائل مربوط به خویش، بسیار عقب مانده‌اند، بانوان از این وضع به تنگ آمده،می خواستند خود از خویش سخن بگویند، تا بدین وسیله وجود و حضور خود راابراز كنند و آنچه را در نبود و غیاب‌شان بدانان تحمیل گشته بود، ردنمایند.ازآن زمان که زنان دیدگاه خود را ابراز داشتند (كه بیانگر آگاهی‌های نوینیبود كه به دست می‌آورد و نیز مبین بیداری فكری و فرهنگی آنان بود)در افكار وتصورات و دیدگاه هایی كه طرح می‌كردند دقت داشتند، در نتیجه فهمیده می‌شدبیان آن دیدگاهها مورد نیاز بوده، می‌باید به آنها اهمیت داده و راه رابرای طرح‌شان گشود، نیز می‌فهماند آنچه توسط بانوان بیان می‌شود، چه قدرارزشمند است، چون اندیشه اسلامی را برمی‌انگیزاند و به جدل و بحث‌های جدیوا می‌داشت و باعث می‌گشت به شیوه جدید و متفاوت با گذشته، درباره امور ومسائل زنان بحث و بررسی شود.می‌توانگفت اگر اندیشه اسلامی درباره نگرش به مسائل زنان دچار ضعف و كاستی شدهبود، به سبب آن بود كه زنان در بیان نگرش فكری و فرهنگی خویش گرفتار ضعف وناتوانی بودند. وقتی این پدیده را درك می‌كنیم كه شاهد باشیم چگونه زن وقتیسعی و تلاش كرد بر این ضعف چیره شود و بتواند افكار و تصوراتی را كه دارد،بیان كند و از آنها دفاع نماید؛ وضعبه‌گونه‌ای گشت كه درباره «اندیشه اسلامی در مورد زنان» بدون فهم و دانستنسخنان زنان نمی‌شد سخن گفت و می‌بایست دانست چگونه زن خود را می‌نگرد وباور دارد، نیز باید دانست نظر او درباره مسائل و امور مربوط به خویش چه وچگونه است.شایدبه فهم زنان، رسیدن به چنین برایندی یا نزدیك شدن و توجه بدان، پیروزیفكری و فرهنگی شمرده می‌شد، زیرا باعث می‌گشت به دستآورد و باور اخلاقی واجتماعی تبدیل شده، بدانجا بینجامد كه برای دستیابی به خواسته‌ها وپشتیبانی از حقوق زنان و نیز بهبود زندگی و معیشت بتوان از آن بهره جست.