تعريف «فلسفه» و «فيلسوف» در فايدون افلاطون

تعريف «فلسفه» و «فيلسوف» در فايدون افلاطون

چکیده در فایدون در  » این مقاله تبیینی است از دگرگونی دیدگاه افلاطون نسبت به معنای «فلسفه » و «فیلسوف مقایسه با آثارِ پیشین او .فایدون تأویلِ افلاطون از زندگی و فلسفه و مرگ سقراط بر اساس آموزه های فرجام شناختی اورفیوسی و فیثاغورثی است .او در خلال این تأویل، بدبینیِ معرفت شناختیِ خویش و راه برون رفت از آن را بازم یگوید .او سقراط را نمونه ی آرمانیِ فیلسوفی می شناسد که با پی بردن به جهل خویش و موانع کسب معرفت در این جهان، روح خود را از دلبستگی های مادی پاک و وارسته و آماده ی پرگشودن از زندان جسم ساخته است، تا بتواند در ساحتِ برینِ نامادی به معرفت نائل آید .بدین سان، افلاطون به تعریف خاص دست می یابد .بر اساس تعریف او، فلسفه راه رستگاری، و فیلسوف کس ی است  » خود از «فلسفه » و «فیلسوف که در جست وجوی معرفت خود را آماده ی مرگ و رستن از جهان می سازد.