توانمندسازی

توانمندسازی

توانمندسازی دارای معنای عام و خاص و تعبیرهای
بیشماری است و این تنوع تعریفها و رویکردها، انسجام و یکپارچگی را از این مفهوم با
مشکل روبه رو ساخته است، به گونه ای که در تعریفها توانمندسازی عواملی، چون :
انگیزش درونی، ادراک و تعهد، ساختار شغل، انتقال قدرت یا اختیار و تسهیم منابع و
اطلاعات به کار رفته است. (Robbins,et.
al,2002) توانمندسازی در حقیقت فرایند مستمر و دائمی است و در محیط پویا
در سطوح متفاوت مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. توانمندسازی به موضوعات انگیزشی
یا روان شناسی، تغییرات ساختاری، عناصر فرهنگی، تاریخی و ارزشها و نگرشهای موجود
در بافت سازمانی اشاره دارد.
توانمند سازی کارکنان، عبارت است از مجموعه سیستمها، روشها و اقداماتی که از راه
توسعه قابلیت و شایستگی افراد درجهت بهبود و افزایش بهره وری‌، بالندگی و رشد و
شکوفایی سازمان و نیروی انسانی با توجه به هدفهای سازمان به کار گرفته می شوند. (Carter,2001)