حقوق زن در اسلام

حقوق زن در اسلام

دانلود مقاله حقوق زن در اسلاماین فایل در قالب Word قابل ویرایش، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی می باشد قالب: Word تعداد صفحات: 32توضیحات:فهرستمقدمه1-1 تعریف لغوی2-1 تعریف اصطلاحی1-2-1 در اصطلاح فقه2-2-1 در اصطلاح حقوق2- تعریف حقوق و اقسام آن1-2 تعریف حقوق2-2 اقسام حقوق1-2-2 حقوق مالی2-2-2 حقوق غیر مالیفصل نخست: اصول حاکم بر حقوق مالی زن    گفتار اول: اصل استقلال مالی و اهلیت تملک زن1-1 مالکیت و استقلال مالی زن در غرب2-1 مالکیت و استقلال مالی زن در کنوانسیون3-1 تطبیق و بررسی2- اصل و قاعده در خصوص مالکیت اموال زوجین3- حق اشتغال و تحصیل درآمداشتغال زنان در قوانین جمهوری اسلامی ایرانپیشنهادهامنابعمقدمهدر طول هزاران سال زن جایگاهی بی ثبات در تاریخ داشته است. از زمان حوا تا ملکه سبا، از دوران بروندا تا ژاندارک وازکریستین دوبنرلین تاکلت، در تمامی عرصه های خلاقیتهای ادبی و هنری، اندیشه ی فلسفی، علوم یا فعالیت سیاسی، کمتر زنی توانسته است در طول قرنها به اوج شهرت دست یابد.در جهان تعداد زنان با مردان تقریبا مساوی است و گاهی بیشتر. با این وجود، عزت و شهرت تقریبا همیشه در تیول مردان بوده است. ژان راستا در کتابش می نویسد: «ماده دیگر کاملا ماده نیست و نر هم کاملا نر نیست، فقط ماده بیشتر خاصیت زنانگی دارد و نر بیشتر ماهیت مردانگی.» مع هذا، واقعیت زن بودن سبب محدودیت حقوق و آزادی هایی شده است که به بازی گرفته شد. در سال 1862، آبراهام لینکلن در دومین پیام سالانه خود به کنگره آمریکا تاکید کرد که «ما اعطای آزادی به برندگان آزادی انسان ها ی آزاد را تضمین کرده ایم.» پیروزی آزادی و شناخت و احترام به حقوق افراد، هیچ یک بدون دردسر نیست: غلبه بر استبداد همواره مبارزه را می طلبد. انقلاب های جهان به بهای جان انسان های بی شماری تمام شده است که برای دست یازی به آزادی به پا خواسته­اند. در این میان مردها جامعه با کمک و پشتیبانی زنان مبارزه کرده اند. تاریخ حقوق بشر بستری دائم علیه سلطه انسان های دیگر است. رهایی قوم یهود از یوغ بردگی فراعنه به وسیله موسی، انقلاب فرانسه با دانتون و رو بسپیر، انقلاب 1917 روسیه به رهبری لین وتروتسکی، همه نشانگر فرصتهای تاریخی بسیاری است که داغ خون و اشک را بر پیشانی دارند و حماسه طولانی انسانهایی است که در جستجوی آزادی اند. انسان در پی تحقق بخشیدن و جاودانه ساختن پیروزی گرانبهایی بوده که با تحریر شکوهمندانه منشور یا اعلامیه ی حقوق بشر در برابر خودکامگی به دست آورد. مشارکت زنان در این رویداد بزرگ تارخی غیر قابل انکار است: ظلم رنجی مشترک است برای تمامی انسانها که مردان و زنان متحد با یکدیگر با آن به مبارزه پرداخته اند. معذالک در لحظه های بهره برداری از موفقیتی که این گونه دشوار حاصل شده، اکثر اوقات زنان را به حاشیه رانده اند. گهگاه زنان دریافتند که آنان را از افتخارات پیروزی که در آن سهیم بوده اند نصیبی نیست و از دریافت پاداش طبیعی برای شرکتشان در این رهایی بخشی محروم مانده اند.