دانلود تحقیق و پیشینه تحقیق یادگیری خودتنظیمی و عملکرد و پیشرفت تحصیلی

دانلود تحقیق و پیشینه تحقیق یادگیری خودتنظیمی و عملکرد و پیشرفت تحصیلی

راهبردهای یادگیری خودتنظیمیتئوری
و تحقیق علمی در مورد یادگیری خودتنظیمی، از اواسط دهه ی 1980 در پاسخ به
این سؤال مطرح شد که چه طور دانش آموزان به فرآیندهای یادگیری خودشان
مسلطمی شوند. در واقع از دهه ی 1980 به بعد، یادگیری خودتنظیمی به عنوان
راهبردی نو برای کمک به دانش آموزان به منظور تسلط بر فرآیندهای یادگیری و
به طور کلی بهبود کیفیت یادگیری، مورد توجه روان شناسان، مشاوران و
متخصصانتعلیم و تربیت قرار گرفت. تا قبل از دهه ی 1980، مطالعات در حوزه ی
یادگیری خودتنظیمی بر زمینه های گوناگون فردی، خانوادگی و اجتماعی متمرکز
بود و پس از آن، این سازه در زمینه ی یادگیری مطرح شد و مورد توجه نظریه
های گوناگون روان شناسی از جمله رفتارگرایی[2]، شناخت گرایی[3] و ساخت گرایی[4] قرار گرفت(کدیور،1380). 2-2-2-2. مفهوم یادگیری خودتنظیمی:پنتریچ(2002)،
یادگیری خودتنظیمی را به عنوان فرآیندی فعال و ساختاری پردازشی تعریف می
کند که با آن یادگیرنده اهداف فعالیت های یادگیری، شناخت، انگیزه و رفتار
خود را تنظیم و کنترل می کند(محمدامینی،1387). هم چنین نظریه ی شناختی-
اجتماعی بندورا(1993)، برای رشد مدل یادگیری خودتنظیمی چهارچوب نظری مناسبی
فراهم کرد که براساس آن در هر فرد عامل های بافتی و رفتاری فرصت لازم را،
برای کنترل یادگیری دانشجو، فراهم می کنند(نیکوس و جرج[5]،2005).مطابق نظر بندورا[6] (1977)، خودتنظیمی کاربرد توانایی ها و قابلیت های خود هدایتی، خودکنترلی و خودمختاری می باشد. از نظر وی قابلیت های ذکر شده تحت تأثير باور افراد درباره ي خودكارآمدي در فعاليت ها و رفتارهاي مختلف است .خودتنظيمي، به عنوان كوشش هاي رواني در كنترل وضعيت دروني، فرايندها و كاركردها جهت دستيابي به اهداف بالاتر تعريف شده است (كول، لوگان و والكر[7] ،2011). به طور کلی زیمرمن[8](1990)، خودتنظيمي در يادگيري را به مشاركت فعال يادگيرنده (از نظر رفتاري، انگيزشي،  شناختي و فراشناختي ) در فرآيند يادگيري، به منظور بيشينه كردن فرآيند يادگيري اطلاق نموده است. خودتنظيمي رفتار، به استفاده ي بهينه از منابع گوناگون كه يادگيري را بيشينه مي سازد، گفته مي شود. خودتنظيمي انگيزشي، به كاربرد فعال راهبردهاي انگيزشي اطلاق مي شود كه يادگيري را بيشينه مي سازد و ترس و اضطراب را كاهش مي دهد . خودتنظيمي شناختي به كاربرد فعال راهبردهاي شناختي (كه خاص تكاليف هستند ) مربوط مي شود و خود تنظيمي فراشناختي، به كاربرد فعال راهبردهاي فراشناختي (كه راهبردهاي نظارتي و مديريتي هستند ) اطلاق مي شود كه يادگيري را بيشينه مي سازند(زاهد، رجبی و امیدی،1391).بنابراین، نحوه ي مديريت خودتنظيمي به عنوان يك عامل كليدي در موفقيت تحصيلي كودكان، نوجوانان و بزرگسالان نقش دارد (پاجاراس و واليانته[9] ،2002؛ کاپرارا، فیدا، وسچیون، دل بوو، وسچیو و باربارانلی[10]، 2008)وبا ارتقاي سلامتي مرتبط است و در كنترل سلامتي اهميت ویژه ای دارد(بندورا،2005).یادگیری خودتنظیمی بدين معني است كه دانشجو مهارت هايي براي طراحي، كنترل و هدايت فرايند يادگيري خود كسب می کند و براي يادگيري تمايل دارد و قادر است كل فرايند يادگيري خود را ارزيابي[11] كند و در مورد آن بينديشد(بری[12]، 1992). اسكراو و بروكس[13] (2000)،  خودتنظيمي در يادگيري را، توانايي دانشجویان براي درك و كنترل يادگيری شان می دانند كه براي موفقيت در مواد درسي بسيار مهم است و آن ها را به يادگيرندگاني اثربخش و كارامد تبديل می کند. بنابر تعاريف بالا، می توان نتيجه گرفت كه راهبرد يادگيري خودتنظيمی براي آموزش اين موضوع به دانشجویان است كه
رفتارشان آموختنی است و می توانند اثرهای رفتاری خود را بررسی کنند و
محیطیادگیری خود را چنان سازمان دهند که رفتارها و تلاش هایشان بازدهی
بیشتریداشته باشد(زیمرمن،2003).چالاوات و دیبیکز[14](2004)، معتقدند که یادگیری خودتنظیمی زمانی اتفاق می افتد که افراد به صورت فعال در حیطه های فراشناختی، انگیزش و رفتاری در فرايندیادگیری خودشان مشارکت کنند. استراتژی های نقشه ذهنی به دانش آموزان در توجیه تکالیف، تمرکز روی بخش مهم تكالیف، سازماندهی مواد درسی و نگهداری یک جور روانشناسی مولد برای یادگیری کمک می کند) سبحاني نژاد، 1385).زيمر من(2000)، نيز به عنوان یکی از نظريه پردازان تئوري شناختي – اجتماعي، راهبردهاي يادگيري خود تنظيمي را نوعي يادگيري تعريف كرد،كه در آن دانشجویان به جاي آن كه براي كسب مهارت و دانش براساتید، والدين يا ديگر عوامل آموزشي تکیه كنند، شخصاً كوشش هاي خود را شروع وهدايت مي كنند(نیكوس وجرج، 2005).-راهبردهای یادگیری:    گرچه
طبقه بندی های مختلفی از راهبردهای شناختی صورت گرفته است ولی نوعی از
طبقه بندی که ارتباط بیشتری با پژوهش حاضر دارد تحت عنوان ‘ راهبردهای
یادگیری’ مورد بررسی قرار می گیرد(نکویی،1378).اصطلاح
راهبردهای یادگیری به انواع زیادی از اعمال ارادی و آگاهانه اطلاق می شود
که به وسیله ی یادگیرندگان برای دست یابی به اهداف یادگیری اتخاذ می شود.
این راهبردها دامنه ای از فعالیت های کلی از قبیل مرور ذهنی اطلاعات یا
انتقال اطلاعات جدید به دانش ذخیره شده ی موجود را در می گیرد.2-2-2-3-1. طبقه بندی راهبردهای یادگیریوینشتین و مایر[1](1986)،
پنج طبقه از راهبردها را پیشنهاد می کنند که عبارتند از راهبردهای
مرورذهنی، بسط دهی، سازماندهی، نظارت بر درک مطلب و راهبردهای عاطفی(گانیه و
همکاران،1993، ترجمه علی آبادی،1374).2-2-2-3-1-1. راهبردهای مرور ذهنی:به وسیله ی این راهبردها یادگیرندگان مواد یادگرفته شده را با خود تمرین می کنند(نکویی،1378).2-2-2-3-1-2. راهبردهای بسط دهی:در
استفاده از راهبردهای بسط دهی، یادگیرنده عملاً ماده ای را که قرار است
یادبگیرد با سایر مطالبی که به راحتی قابل دسترس است ربط می دهد. مثلاً در
یادگیری لغات زبان بیگانه، واژه خاصی را می توان با تصویری ذهنی از کلمه
ایفارسی که رابطه ای صوتی با کلمه خارجی دارد یا با آن تلفظ یکسانی دارد
نداعی کرد(نکویی،1378).2-2-2-3-1-3. راهبردهای سازماندهی: مرتب
کردن مطالب یادگرفتنی در چارچوب سازمان یافته، فن اساسی این راهبرد است.
یادگیرنده می تواند مجموعه کلماتی که باید یادآورده شود در طبقات معنی دار
مرتب کرده و روابط بین واقعیت ها را در جدولی سازمان دهد و نشانه های
ترتیبفضایی را برای یادآوری مطالب به کار برد(نکویی،1378).2-2-2-3-1-4. راهبردهای نظارت بر درک مطلب: این
راهبردها که گاهی راهبردهای فراشناختی خوانده می شوند به توانایی دانش
آموزان در تعیین اهداف یادگیری، تخمین موفقیت در رسیدن به اهداف و انتخاب
راهبردهای جانشین برای رسیدن به اهداف مربوط می شوند. این ها راهبردهایی
هستند که بر کارکرد نظارت دارند و حضور آن ها در خواندن برای درک مطلب
آشکار است(نکویی،1378).2-2-2-3-1-5. راهبردهای عاطفی: این
فنون برای تمرکز و نگهداری توجه، کنترل اضطراب و کنترل دقت به وسیله ی
یادگیرندگان می تواند به نحو ثمربخش به کار رود(نکویی،1378).2-2-2-4. راهبردهاي يادگيري خودتنظيمی         يادگيري خودتنظيمی را راهبردهاي شناختي و فراشناختي تشكيل می دهند.در واقع، شالوده ي اين نوع يادگيري، برپایه ی راهبردها و مهار ت هاي شناختي و فراشناختي قرار دارد(درخشان هوره، 1389). 2-2-2-4-1. راهبردهای شناختی[2]راهبردهای
شناختی فرآیندهایی هستند که از آن ها برای ‘ نظارت’ و ‘ اداره’ و کنترل
کنش های شناختی خود استفاده می کنیم. آن ها میانجی یادگیری و عملکرد هستند.
گرچه راهبردهای شناختی تحت عناوین مختلفی در سال های متمادی مطالعه شده
اند، اما شروع آن ها احتمالاً به ‘ برونر[3]’، ‘گودنو[4]’ و ‘اوستین[5]’ (1956)، برمی گردد که برای اولین بار از ساختار کنونی و در مفهوم امروزی آن از این اصطلاح استفاده کردند(گلیسن[6]،1987).دانش
آموزان ضمن این که تکالیف را انجام می دهند، دانشی نیز در مورد فنون و
راهبردها کسب می کنند. سه شکل دانش راهبردی می توان از یکدیگر تمییز داده
شود’ دانش اخباری’ که توصیف می کند، یک راهبرد چیست؟ دانش فرآیندی که در
مورد نحوه ی استفاده کردن از یک راهبرد است قرار بگیرد و برای رسیدن به یک
هدف خاص چه مقدار تلاش باید صرف شود(باتلر و واین،1995).موفقیت
در مدرسه ممکن است به استفاده از راهبردهای مؤثر بستگی داشته باشد.
کودکانپر توان ممکن است به دلیل این که راهبردهای مؤثری را که کارهای
تحصیلینشان تناسب دار نشناسند و از لحاظ درسی موفق باشند چون یادگرفته
اند ازراهبردهای شناختی استفاده کنند و با ترکیب آن ها نقایص یادگیری خود
را بهحداقل برسانند(گلیسن،1987).  فرمت ورد قابل ویرایشتعداد صفحات: 34مبانی نظری و پیشنه تحقیق جهت نوشتن فصل دوم پایان نامه ارشد و دکتریهمراه با رفرنس نویسی و پاورقی داخل متنپیشینه تحقیق کامل: خارجی و داخلیمنابع فارسی کاملمنابع انگلیسی کامل