دانلود مبانی نظری سرمایه اجتماعی و توسعه مالی

دانلود مبانی نظری سرمایه اجتماعی و توسعه مالی

سرمایه اجتماعی  مقدمه در علوم سیاسی، روانشناسی و مردم شناسی، منظور از سرمایه اجتماعی، هنجارها، شبکه ها و سازمان هاي رسیدن به منابع محدود و قدرت و کانال انجام تصمیم گیري ها و سیاست گذاري ها است. دانشمندان این علوم نیز از طریق تجزیه و تحلیل هنجارها، شبکه ها و نهادها به مفهوم سرمایه اجتماعی دست پیدا می کنند. این در حالی است که اقتصاددانان این مفهوم را از طریق تجزیه و تحلیل نهادي و قراردادها و روابط متقابل بین افراد و آثار آن بر مبادلات و سرمایه گذاري ها بررسی می کنند. تعداد زیادي از محققان، سرمایه اجتماعی را به عنوان اعتماد و هنجارهاي گروه هاي شهروندي و بعضی دیگر این مفهوم را به عنوان ارزش هاي فرهنگی از قبیل دلسوزي، نوع دوستی، تعاون و بردباري تعریف می کنند ]61[. در متون موجود اشاره می شود که کلمن[1] و پاتنام[2] مفهوم فعلی سرمایه اجتماعی را پایه ریزی و وارد متون علم اقتصاد کرده اند ]15[. سرمايه اجتماعي مفهومي است اجتماعی که در مقایسه با دیگر مباحث علوم اجتماعی پيشينه چندان طولاني ندارد. كاربرد اين مفهوم به تدريج از دهه 90 میلادی در پایان نامه ها و مقالات علمی به ويژه در رشته هاي جامعه شناسي، اقتصاد، سياست و آموزش همگام با تحقیقات افرادي چون كلمن، پاتنام، فوكوياما[3] و بورديو[4] بیشتر به چشم می خورد. همچنین استفاده از مفهوم سرمایه اجتماعی با توجه به روند جهانی شدن و تضعیف نقش دولت های ملی، به عنوان راه حلی عملی در سطح اجتماعات محلی برای مشکلات توسعه، مورد توجه سیاستگذاران و مسئولان سیاست اجتماعی قرار گرفته است ]62[. اصطلاح سرمایه اجتماعی نخستین بار در اثر کلاسیک جین جاکوب[5] به کار رفته است. او در آنجا توضیح داده بود که شبکه های اجتماعی فشرده در محدوده های حومه قدیمی و مختلط شهری، صورتی از سرمایه اجتماعی را تشکیل می دهند و در ارتباط با حفظ نظافت، عدم وجود جرم و جنایت خیابانی و دیگر تصمیمات در مورد بهبود کیفیت زندگی، در مقایسه با عوامل نهادهای رسمی مانند نیروی حفاظتی پلیس و نیروهای انتظامی، مسئولیت بیشتری از خود نشان می دهند ]16[. فوکویاما نیز در کتاب ‘پایان نظم (سرمایه اجتماعی و حفظ آن)’ مبنای استفاده از اصطلاح سرمایه اجتماعی را به دهه شصت میلادی بازگرداند. او متذکر می شود که شبکه های اجتماعی فشرده در محدوده های قدیمی و مختلط شهری، صورتی از سرمایه اجتماعی را تشکیل می دهند و در ارتباط با حفظ نظافت، عدم وجود جرائم خیابانی و دیگر تصمیمات در مورد بهبود کیفیت زندگی، در مقایسه با عوامل نهادهای رسمی مانند نیروی حفاظتی پلیس و نیروهای انتظامی، مسئولیت بیشتری از خود نشان می دهند. گلن لوری[6]، نیز اصطلاح سرمایه اجتماعی را دهه 1970 میلادی برای توصیف مشکل اقتصاد درون شهری به کار برد و متذکر شد: امریکایی های آفریقایی الاصل، در محدوده اجتماعات خود فاقد اعتماد و همبستگی بودند، در حالی که برای آمریکایی های آسیایی الاصل و دیگر گروه های قومی، این اعتماد و همبستگی وجود داشت. همین فقدان اعتماد و همبستگی در میان سیاهان ، مبین نبود داد و ستد جزئی در میان سیاهان بود. در دهه 1980 این اصطلاح توسط جیمز کلمن، جامعه شناس، در معنای وسیع تری مورد استفاده قرار گرفت و رابرت پاتنام، دانشمند علوم سیاسی، دومین نفری بود که بحث پرشوری را در مورد نقش سرمایه اجتماعی و جامعه مدنی در ایتالیا و همچنین ایالات متحده برانگیخت ]17[. بانک جهانی سرمایه اجتماعی را رابط گمشده میان سرمایه های طبیعی، فیزیکی، انسانی و نیز رشد و توسعه اقتصادی معرفی می کند ]63[.سرمایه اجتماعی مفهومی جامعه‌شناسی است که در تجارت، اقتصاد، علوم انسانی و بهداشت عمومی جهت اشاره به ارتباطات درون و مابین گروهی از آن استفاده می شود. اگرچه تعاریف مختلفی برای این مفهوم وجود دارد، اما در کل سرمایه اجتماعی به عنوان نوعی علاج برای همه مشکلات جامعه مدرن تلقی شده است]64[. سرمایه اجتماعی به عنوان یک مفهوم جامعه شناختی مورد توجه بسیاری از محققین در علوم اقتصادی و مدیریت قرار گرفته و پژوهش های گوناگونی در بررسی نقش و جایگاه آن در اقتصاد و علوم مالی صورت گرفته است که در فصل دوم به نتایجی از این مطالعات نیز اشاره خواهد شد.     2-1-1-2) اشکال سرمایه سرمایه ابعاد گوناگونی دارد که هر کدام از نظر ماهیت، قلمرو و تاثیراتی که بر توسعه می‌گذارند، با یکدیگر متفاوتند. از نقطه نظر اقتصادی، سرمایه اغلب به عنوان کالایی با ارزش که در تولید و یا خدمات کاربرد دارد به کار گرفته می شود.از نظر بوردیو ]65[ سرمایه چهار شکل اساسی دارد: سرمایه اقتصادی، که فوری و مستقیم به پول تبدیل می شود و می تواند به شکل حقوق مالکیت نهادینه شود. سرمایه فرهنگی، که در شرایط خاصی به سرمایه اقتصادی تبدیل می گردد. سرمایه اجتماعی که از تکالیف اجتماعی ( پیوندها ) ایجاد می شود و در شرایط خاص می تواند به سرمایه اقتصادی تبدیل شود. سرمایه نمادین، که در رابطه با دانش است و به عنوان سرمایه ای ناشناخته و منبع با ارزشی از دانش شناخته شده است.کلمن ]18[ نیز در معرفی اشکال مختلف سرمایه، آن را به شش دسته متمایز تقسیم بندی می کند: 1- سرمایه فیزیکی شامل کارخانه ها، دستگاه ها و سایر دارایی ها 2- سرمایه طبیعی شامل هوای پاک، آب و سایر منابع طبیعی 3- سرمایه انسانی شامل دانش، مهارت ها و شایستگی ها 4- سرمایه اجتماعی شامل شبکه های اجتماعی 5- سرمایه فرهنگی شامل آشنایی با فرهنگ جامعه و توانایی درک و کاربرد دانش آموخته شده 6- سرمایه مالی شامل کسب سایر اشکال سرمایه یا سرمایه گذاری در اشکال مختلف سرمایه. 3-1-1-2) تعریف سرمایه اجتماعی اینگلهارت[7] ]66[ سرمایه اجتماعی را اینگونه تعریف می کند: سرمایه اجتماعي، فرهنگ اعتماد و مداراست كه در آن شبكه هاي گسترده ی سازمان هاي داوطلبانه به وجود مي آيد. شبكه ها نتيجه اعتماد مردم به يكديگرند و نه اين كه اعتماد، محصول جانبي انجمني شدن مردم با يكديگر باشند. از دید کلمن ]18[ روابط اجتماعی هنگامی به وجود می آیند که افراد می کوشند تا از منافع فردی خود بهترین استفاده را کنند. مفهوم سرمایه اجتماعی در برابر نگرش های تند و جانب دارانه درباره فردگرایی و این اصل که تنها کنشگران محسوس در جامعه، افراد هستند، وضع شده است و مفهومی است که این نگرش ها را تعدیل می کند. او با اشاره به آثار برخی افراد، نقش سرمایه اجتماعی در تسهیل فعالیت های عقلانی اقتصادی و همچنین نقش این سرمایه را در دستیابی افراد به اهداف مختلف مورد توجه قرار می دهد. بنابراین او سرمایه اجتماعی را با توجه به نقش آن در دستیابی افراد به اهداف خود تعریف می کند و عنوان می دارد سرمایه اجتماعی، به نوبه خود، هنگامی به وجود می آید که روابط میان افراد به شیوه ای دگرگون می شود که کنش را تسهیل می کند.يكي از تعاريف مطرح حول سرمایه اجتماعی اين است كه سرمايه اجتماعي مجموعه هنجارهاي موجود در سيستم‌ هاي اجتماعي است كه موجب ارتقاي سطح همكاري اعضاي جامعه و پايين آمدن سطح هزينه‌هاي تبادلات و ارتباطات مي‌شود ]59[. به عقیده رُز[8] ]67[ سرمایه اجتماعی بین افراد مختلف و در موقعیت های مختلف متفاوت است. بانک جهاني، سرمايه اجتماعي را به عنوان هنجارها و روابط اجتماعي که در ساختارهايي اجتماعي ريشه دارد و افراد را به عملکرد هماهنگ و دستيابي مطلوب به اهداف قادر مي سازد، تعريف مي کند و برخی محققان ]68[ اين تعريف را مرتبط با ارزش مشترک همه شبکه هاي اجتماعي و اعتماد، روابط متقابل، اطلاعات و همکاري که به وسيله شبکه هاي اجتماعي ايجاد مي شود می دانند و برخی دیگر نیز سرمایه اجتماعی را شامل نهادها، روابط، گرایش ها، ارزش ها و هنجارهایی می دانند که بر رفتارها و تعاملات بین افراد حاکم است ]63[. افه و فوش[9] ]69[ در مقاله خود سرمايه اجتماعي را به عنوان يك منبع با مالكيت جمعي متعلق به محلات، جوامع و مناطق و بخش ها معرفي نموده اند. آنان مفهوم سرمايه اجتماعي را با سه عنصر اصلي معرفي مي كنند: در قالب گرايش به آگاهي و توجه، در بعد تمايلات رفتاري به اعتماد و در بعد الگوهاي ساختاري به انجمن پذيري. به عقیده بولز و جنتیس[10] ]70[، سرمایه اجتماعی عموماً به اعتماد اشاره داشته و متوجه میزان همکاری یک فرد و تمایل او برای زندگی با هنجارهای موجود در جامعه و تنبیه کسانی که با هنجارها زندگی نمی کنند می باشد. به عبارت دیگر، سرمایه اجتماعی آن دسته از شبکه ها و هنجارهایی است که مردم را قادر به عمل جمعی می کند ]71[.فرمت ورد قابل ویرایشتعداد صفحات: 92فصل دوم مبانی نظری و پیشنه تحقیق جهت نوشتن فصل دوم پایان نامه ارشد و دکتریهمراه با رفرنس نویسی و پاورقی داخل متنمنابع فارسی کاملمنابع انگلیسی کامل