سنجش نگرش شهروندان نسبت به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی

سنجش نگرش شهروندان نسبت به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی

از سال ها پیش تا کنون براي رفع معضل ترافیک در شهرهاي بزرگ، راهکار گسترش حمل و نقلعمومی ارائه و اجرا می گردد. این تحقیق برآنست تا علاوه بر سنجش نگرش شهروندان نسبت بهاستفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، طبق مدل تئوري رفتار برنامه ریزي شده، رابطه آن را بامتغیرهاي هنجارهاي ذهنی و کنترل کننده هاي رفتاري سنجیده و رفتار شهروندان را پیش بینینماید. اهمیت نگرش بدان سبب است که نگرش عامل اصلی تعیین کننده رفتار فرد می باشد. بدینمنظور از پرسشنامه جهت جمع آوري اطلاعات از جامعه آماري شهروندان غیر استفاده کننده ازاتوبوس شهري استفاده شد. داده ها با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري تحلیل گشته و سرانجاماین نتیجه به دست آمد که نگرش شهروندان، هنجارهاي ذهنی آنها و کنترل کننده هاي رفتاري رابطهمثبت و معناداري با رفتار شهروندان در زمینه استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی دارند. نیز نگرششهروندان نسبت به اتوبوس شهري منفی بوده که در نتیجه به عدم استفاده از اتوبوس می انجامد.بدین ترتیب پیشنهاد می گردد براي ترویج استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و نیز بر طرف کردنموانع استفاده، نگرش شهروندان مورد بررسی قرار گرفته تا تمهیدات لازم جهت تغییر آن فراهم گردد.