ضمیر ناخودآگاه اثر زیگموند فروبد

ضمیر ناخودآگاه اثر زیگموند فروبد

از روانکاوي آموخته ایم که ماهیت فرایند سرکوب در پایان دادن و محو کردن ایده یا فکري، که امري غریزي را نشان می دهد نهفته نیست، بلکه ماهیت این فرایند جلوگیري از آگاهانه شدن آن ایده است. وقتی چنین امري رخ می دهد، می گوییم که آن ایده در وضعیت است، و قادر هستیم دلیل و بینه کارآمدي فراهم آوریم تا نشان دهیم حتی وقتی « ناخودآگاه » این فکر ناخودآگاه است، حتی وقتی شامل ایده اي است که در نهایت به آگاهی وارد خواهد شد، می تواند تأثیراتی ایجاد کند. هر چیزي که سرکوب می شود حتماً در ضمیر ناخودآگاه باقی می ماند، لیکن باید دقیقاً از همین اول خاطرنشان کرد که امور سرکوبشده همه ضمیر ناخودآگاه را تشکیل نم یدهند. ضمیر ناخودآگاه حیطه اي گسترده تر دارد و امور سرکوبشده بخشی از ناخودآگاه اند. ………………