عقب ماندگی ذهنی کودکان

عقب ماندگی ذهنی کودکان

عقب ماندگی ذهنی کودکان    همواره يكي از دلايلي كه
ما نمي توانيم اطلاعات كاملاً‌ مربوط و جامعي در مورد كودكان و دانش آموزان
استثنايي بدست بياوريم اينست كه معمولاً وقتي با كودك استثنايي مواجه مي شويم ذهن
ما بخاطر انباشته شدن ، از غير عادي بودن ذهني يا جسمي كودك پيشداوري مي كند و
غالباً ويژگيهاي خاصي كه كودكان استثنايي دارند ( نابينايي – ناشنوايي – عقب
ماندگي و … ) مشخصه اصلي آنها مي شود
. متاسفانه اكثر والدين از
داشتن چنين فرزنداني احساس شرمندگي مي كنند ودر قالب موارد سعي در مخفي كردن
كودكشان در انظار عمومي دارند
. تعریف عقب ماندگی ذهنی :عقب ماندگي ذهني يا به
اصطلاح ديگر نارسايي رشد قواي ذهني موضوع تازه و جديدي نيست بلكه در هر دوره و
زمان افرادي در اجتماع وجود داشته اند كه از نظر فعاليتهاي ذهني در حد طبيعي نبوده
اند . اجتماع براي مصلحت ، تعجب
يا سالم سازي ، بعضي از اين افراد را تحمل مي كرد عده اي را محبوس مي ساخت و دسته
اي را به مرگ محكوم مي نمود. پنيل كه به حق بايد او را بنيانگذار روانپزشكي جديد
ناميد اولين كسي بود كه به دلجويي بيماران پرداخت و براي آنان برنامه هاي تفريح و
گردش در نظر گرفت . او بيماران رواني را به 4 دسته تقسيم كرد : 1. ملانكولي يا ماليخوليا 2. ماني يا جنون شور و شوق 3. جنون 4. عقب ماندگي ذهني تعريف كودك استثنايي : كودك استثنايي اول يك
كودك است ( انسان است با همه خصوصيات و صفات يك انسان ) و بعد كودكي است با
خصوصيات و تفاوتهاي استثنايي نسبت به ساير كودكان . و همين ويژگيها و خصوصيات است
كه معلمان و اوليا بايد خودشان را با آن سازگار كنند .  در واقع بين تمام خصوصيات
رواني و جسماني و تمام استعدادهاي مختلف هر فرد تفاوتهاي مشهودي موجود است پس مي
توان گفت كه هر فرد نسبت به افراد ديگر استثنايي است و كلمه استثنايي بطور اعم و
به معناي دقيق علمي خود نمي تواند فقط به گروههاي خاصي از افراد جامعه اطلاق شود .  بنابراين آنچه كه ما
اصطلاحاً « كودك استثنايي » مي گوئيم بدين معناست كه كودك از نظر هوشي و جسمي و
رواني و اجتماعي بميزان قابل توجهي نسبت به ديگر همسالان خود متفاوت مي باشد و نمي
تواند بنحو مطلوب حداكثر استفاده از برنامه هاي آموزش و پرورش عادي ببرد .  در اينگونه كودكان
واكنشها ، ويژگيهاي خاص دارد بدليل اينكه كودک رشد فكري كامل ندارد و بدليل اينكه
نمي تواند بر رفتارهاي خود كنترل داشته باشد و يا اگر عمل خلافي از او سر زد احساس
گناه و تقصير كند ، چون از نظر شخصيتي نارس و نابالغ است ، ناگزير نيازمند به توجه
خاص و آموزش و خدمات فوق العاده اي است
.